Δημοσίευση επισκεπτών από τον Casey Hersch
Αυτό είναι το πέμπτο σε μια σειρά από θέσεις από τον Casey Hersch. Η Casey μιλάει για τα πολυάριθμα μαθήματα που έμαθε για τη φροντίδα για το Yochabel κατά τη διάρκεια της ασθένειάς της, συμπεριλαμβανομένης της προσπάθειάς της να σταματήσει τον καρκίνο του Yochabel από την ανάπτυξη/εξάπλωση, τα εμπόδια που παρουσιάζουν ανώτερες γάτες, παραλλαγές στη διατροφή, συμπεριλαμβανομένων των συμπληρωμάτων και των βοτάνων και πώς να επικεντρωθούν στις μεμονωμένες γάτες ανάγκες. Ο Yochabel δεν ήταν μόνο σύντροφος της Casey. Έφυγε από την Casey με τρόπους να αντιμετωπίσει τη δική της ασθένεια και με μεγαλύτερη αίσθηση αποδοχής και ευγνωμοσύνης.
Ο καρκίνος αλλάζει ζωές
Όταν ο Yochabel διαγνώστηκε με όγκο της ουροδόχου κύστης και οι δύο ζωές μας άλλαξαν. Ένιωσα ζυγισμένος από μια τρομακτική ανησυχία ότι αγωνιζόμουν ενάντια στο χρόνο, ενώ ο όγκος μπορεί να αυξάνεται ταχύτερα από ό, τι θα μπορούσαμε να παρέμβουμε. Ο υπερηχογράφος έδειξε ότι ο όγκος ήταν το ένα τρίτο του μεγέθους της ουροδόχου κύστης. Ενώ ο ειδικός μου είπε ότι αυτοί οι όγκοι μεγαλώνουν γρήγορα, δεν μπορούσα να ξέρω με βεβαιότητα πόσο γρήγορα χωρίς συνεχή δοκιμή. Αυτό που ήξερα σίγουρα ήταν ότι ο κόσμος του Yochabel συρρικνώθηκε και η κανονική μας καθημερινή ρουτίνα άλλαζε.
Πριν από τη διάγνωση του όγκου, η σωματική υγεία της είχε βελτιωθεί τόσο πολύ που θα μπορούσε να περπατήσει ένα γύρο ολόκληρο το μήκος του μικρού μας σπιτιού και το έκανε πολλές φορές την ημέρα. Το κιβώτιο απορριμμάτων της βρισκόταν στο ένα άκρο του σπιτιού. Το γραφείο, στο άλλο άκρο του σπιτιού, ήταν εκεί που περάσαμε μαζί πολλά από το χρόνο μας.
Όταν ανησυχεί για πρώτη φορά ζωντανά μαζί μου, μου άρεσε ότι πήρε τόση άσκηση που πηγαίνει πίσω και πίσω. Η άσκηση είχε βελτιώσει σημαντικά την υγεία της. Ωστόσο, με την ξαφνική εμφάνιση λοιμώξεων της ουροδόχου κύστης, ο χρόνος του Yochabel στο κιβώτιο απορριμμάτων αυξήθηκε, όπως και οι γύρους της σε όλο το σπίτι. Καθώς έκανε το κανονικό της ταξίδι κάτω από το διάδρομο, έπεσε κάτω από την πλευρά μου μόνο για να σηκωθεί και να το κάνει ξανά – back στο κουτί απορριμμάτων. Όσο μεγαλύτερη είναι η επιθυμία της να ουρήσει, τόσο ταχύτερα κινούσε κάτω από το διάδρομο.
Τελικά, δεν είχε τον έλεγχο της ουροδόχου κύστης ή την ενέργεια για να φτάσει στο κουτί. Έβαλα επιπλέον κιβώτια απορριμμάτων κοντά στο γραφείο, αλλά προτιμούσε να κρατήσει την αξιοπρέπεια της και χρησιμοποίησε αποκλειστικά τις ανέσεις του μακροπρόθεσμου κουτιού απορριμμάτων. Η επιθυμία της να είναι μαζί μου επικρατούσε, και για αρκετές εβδομάδες τίμησα το αίτημά της ακολουθώντας πίσω και με αγάπη καθαρίζοντας τα ντρίμπλα της στην πορεία.
Η ασθένεια και η γήρανση μπορεί να είναι σκληρά για την αξιοπρέπεια. Άξιζε να αισθάνεται “φυσιολογικό” χωρίς ντροπή. Είχε εργαστεί σκληρά για να διεκδικήσει την κυριότητα ολόκληρου του μήκους του σπιτιού μας. Ήθελα να απολαύσει αυτή τη νίκη για όσο διάστημα μπορούσε και να την αφήσει υπεύθυνο. Πίστευα ότι θα μου έλεγε όταν δεν μπορούσε πλέον να κατεβεί στο διάδρομο.
Όταν ήρθε εκείνη την ημέρα, με γνώρισε στα μισά του δρόμου και την έφερα το υπόλοιπο της διαδρομής. Σε ορισμένες περιπτώσεις ξεκουράζεται μόνο δίπλα μου για λίγα δευτερόλεπτα πριν πηδήξει σαν να έλεγε: “Εδώ έρχεται και πάλι. Πρέπει να φύγω τώρα.” Και πάλι, θα την έφερα στο κουτί των απορριμμάτων όσο πιο γρήγορα μπορούσα.
Μια μέρα καθώς περπατούσα κάτω από το διάδρομο σκουπίζοντας ντρίμπλα, συνειδητοποίησα ότι ο Yochabel δεν ήταν μπροστά μου. Σκουπίζω τις λακκούβες των δικών μου δακρύων. Κανείς από εμάς δεν θέλει να γερνάει και να δει το σώμα μας να αλλάζει. Ήμουν λυπημένος γι ‘αυτήν και λυπημένος για τον εαυτό μου. Συνειδητοποίησα σε κάποιο σημείο σε όλη τη ζωή μας, ίσως χρειαστεί να δεχτούμε το σώμα μας δεν δουλεύουν με τον τρόπο που συνήθιζαν. Μπορεί να χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε αυτό το νοσοκομείο και την παρηγορητική φροντίδα αποτελούν μέρος της ζωής. Η Yochabel έφτασε σε ένα σημείο όπου τα όργανα της ήταν κουραστικά πριν από το πνεύμα της ποτέ. Με κάθε αλλαγή, ένιωσα ότι η θλίψη του να γνωρίζουμε ότι ο χρόνος μας ήταν περιορισμένος. Αυτές οι αλλαγές ήταν συμβολικές του κύκλου της ζωής.
Παραλία Yochabel: Τροποποίηση του περιβάλλοντος με αξιοπρέπεια
Η Yochabel είχε αξιολογήσει πολλά κουτιά απορριμμάτων επειδή ανησυχεί ζωντανά μαζί μου. Τελικά, επέλεξε ένα ευρύχωρο, στρογγυλό (27 ιντσών), εμπνευσμένο από την ικανότητα του συζύγου μου να “σκεφτεί έξω από το κουτί”. Είμαι πολύ ευγνώμων που αγαπούσε αυτό το τηγάνι, γιατί με τον όγκο που ανταγωνίζεται για το διάστημα μέσα στην ουροδόχο κύστη, ο Yochabel πέρασε πολύ περισσότερο χρόνο σε αυτό το τηγάνι από οπουδήποτε αλλού. Σε ορισμένες περιπτώσεις κοιμήθηκε σε αυτό. Καθώς η ασθένειά της προχώρησε, δεν ήταν πάντα σε θέση να αφήσει το τηγάνι για τα γεύματά της. Ως εκ τούτου, έφερα τα γεύματά της σε αυτήν και το χέρι την έτρωγε ενώ κάθισε στο ευρύχωρο τηγάνι της.
Δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο σκληρά προσπάθησε να αποφύγει ένα ατύχημα. Ο καθαρισμός μετά από αυτήν δεν θα με ενοχλούσε ένα κομμάτι, αλλά αυτός ήταν ο τρόπος Yochabel: η αξιοπρέπεια πρώτα. Ονομάσαμε την παραλία Pan Yochabel: ένα μέρος που συνδέεται με τη χαρά, την ειρήνη, την αγάπη της για φαγητό και τη διασκέδαση, όχι τον καρκίνο.
Χρειαζόμασταν όλη την απόλαυση που θα μπορούσαμε να καλλιεργούμε κατά τη διάρκεια αυτής της σκληρής περιόδου. Οργάνωσα τα κρεβάτια της γύρω από την παραλία της, ώστε να μπορεί να φτάσει σε ελάχιστη προσπάθεια. Τους έβαλα με υγρά μαξιλάρια. Επιλέξαμε μια σκόνη premium εντελώς ελεύθερα σκουπίδια για να μειώσει τη σκόνη που συλλέχθηκε στη γούνα της. Όταν δεν μπορούσα να το τροφοδοτήσω, έβαλα τα γεύματα και το νερό σε ένα ανυψωμένο ανελκυστήρα που ήταν επίπεδο με το κεφάλι της. Θα μπορούσε να φάει και να πίνει είτε στέκεται είτε ξαπλώνει χωρίς να τεντώσει το λαιμό της ή να εξαντλήσει την ενέργειά της. Ο καρκίνος έκανε τα απλούστερα καθήκοντα, ακόμη καιnullnull
